Breeds at risk: Definition and measurement of the factors which determine endangerment

In een artikel in Livestock Science dat binnenkort op papier uitkomt (maar al wel electronisch beschikbaar is) doet Lawrence Alderson een aantal voorstellen om de risico's van het uitsterven van rassen beter te kunnen meten. Tot nu toe rekenen FAO en EU alleen met het aantal (vrouwelijke) dieren om de status van een ras vast te stellen. De EU werkt weliswaar met verschillende aantallen voor de verschillende diersoorten, maar in die methode wordt niet over grenzen heen gekeken. Alderson stelt voor om allereerst naar de aantallen te kijken, maar daarbij wel rekening te houden met de voortplantingssnelheid van een soort, met de verhouding tussen manlijke en vrouwelijke dieren en met het generatieinterval. Daar kan nog een verwachting aan gekoppeld worden die gebaseerd is op de huidige investeringen in fokprogramma's. Vervolgens stelt hij voor de geografische concentratie van een ras te meten: Wat is de diameter van de cirkel waarin zich 75 % van de populatie bevindt? Als laatste stelt hij voor ook de genetische erosie binnen een ras mee te nemen bij het vaststellen van de status van een oorspronkelijk ras. Alderson zelf hecht grote waarde aan een zuiver ras (zonder invloeden van andere rassen) met een hoge mate van heterozygotie en weinig inteeltproblemen

Details